Hayatını Kaybetmiş Çocuğuyla VR Teknolojisi İle Kavuşan Anne

Cankan Cankan Okuma Süresi: 5 Dakika.
7 yaşındaki kızını tedavisi bulunmayan bir kanser sonucu kaybeden Güney Koreli anne Jang Ji-sung, devasa bir yapım sonucunda kızıyla tekrar buluştu. Sanal gerçekliğin sunduğu imkanlarla kızını tekrardan gören acılı anne, duygusal anlar yaşadı.

Sevdiğimiz kişileri kaybetmek fazlasıyla zor bir durum ve hayatımızdan zamansızca çıkan o insanları özlememek de maalesef elimizde olan bir durum değil. Onları bir daha görmek neredeyse imkansız olsa da bir anne, hayatını kaybetmiş olan kızıyla gerçekte olmasa da sanal gerçeklik dünyasında tekrar buluştu.

2016 yılında 7 yaşındaki kızını tedavisi bulunmayan bir kanser sonucu kaybeden Jang Ji-sung, üç yılın ardından kızıyla sanal gerçeklik dünyasında buluştu. Salı günü ‘I Met You’ (Seninle Buluştum) isimli bir klibi YouTube’da yayınlayan Munhwa Broadcasting Corporation isimli yayın şirketi, anneyle kızının buluşma görüntülerini tüm dünyaya sundu.

Kurulan düzende anneye bir VR gözlüğü (HTC Vive) ve dokunsal geri bildirim verdiği düşünülen bir çift eldiven verildi. Yeşil bir arka planda çekilen görüntülerde annenin kızıyla konuştuğu, el ele tutuştuğu ve kızını sevdiği görülebiliyor.

Hayatını kaybeden kızla annenin sanal gerçeklikte buluşması

Videoda da görülebildiği üzere anne, gözyaşlarını tutmayarak kızıyla konuşuyor. Altyazılar ve konuşmalar Korece olsa da annenin başlangıçta kızının nerede olduğunu sorması, ardından kızın ortaya çıkmasıyla tarihe geçecek buluşma başlamış oluyor. İngilizce kaynaklarımızdan aldığımız bilgilere göre konuşmanın belirli bir kesiti şu şekilde:

Anne: Elbette
Kız: Ben, ben değil miyim?
Anne: Evet. Sen çok güzelsin, benim Nayeon.
Nayeon. Sana son bir kez bile olsa tekrar dokunmak isterdim.
Kız: Anne, çok üşüyorum.
Anne: Neden? Neden üşüyorsun ki?
Kız: Anneciğim, elelrini lütfen böyle koyar mısın.
Anne: Böyle mi?
Kız: Anneciğim, ellerimi tutmak sana iyi hissettiriyor, değil mi?
Anne: Evet, Ellerini tekrar tutmayı o kadar istiyorum ki!
Kız: Ama ellerimizi bu şekilde tutarsak, beraber göğe yükseliriz, belki de cennete!
Anne: Gerçekten mi? Ah, Nayeon, benim en sevdiğim terlikleri giymişsin.
Kız: Anneciğim, korkuyor musun?
Anne: Hayır, korkmuyorum.
Kız: Boo! Sana çok güzel birşey göstermeme izin ver
Anne: Bu bir midilli
Kız: Bugün annem geldi, hadi ona merhaba de!
Anne: Merhaba!
Kız: Anne, hadi buraya otur
Anne: Buraya mı?
Kız: Hadi acele et!
Anne: Tamam oturdum.
Kız: Anneciğim hadi bugün benim doğum günümü kutlayalım.
Anne: [Mumları sayarken kafası karışıyor] 1, 2, 3, 4….1, 2, 3, 4…
Kız: Bu mumu da benim için ekler misin?
Anne: Tabi.
Kız: Ahh, ne kadarda güzel!
Anne: Gülümse! (kız bu esnada annesinin fotoğrafını çekiyor)
[İyi ki doğdun şarkısı]
Kız: Bence bu çorbayı en güzel sen yapıyorsun.
Anne: Evet bu doğru. Sen benim yemek yapmamı çok severdin. Ve hala seviyorsun…
Kız: Anne, bak çiçekler açmış [etrafta koşturuyor]
Anne: Haklısın! Hey… daha 1 dakika önce buradaydın.
Kız: Anneciğim, hadi buraya gel! Sürpriz! (Elinde çiçeklerle) Anneciğim, görüyor musun artık hiç canım acımıyor, hasta değilim, doğru mu?
Anne: Evet bu doğru. Olmamalısında. Olamazsın artık.
Kız: Anne, sen üzgün müsün? Daha fazla ağlama.
Anne: Tamam daha fazla ağlamayacağım, kendimi durdururum. Ve hayatımı seni özleyerek değil, seni severek yaşayacağım. Hem de her gün
Kız: Sana birşey diyeyim mi anne? Aslında ben sana bir mektup yazdım.
Anne: Gerçekten mi?
Kız: Bunu sana okumamı ister misin?
Anne: Elbette!
Kız: Anneciğim, biz her zaman birlikteyiz değil mi? Eğer tekrar görüşürsek, daha fazla oynayalım!
Anne: Tamam kızım.
Kız: Seni aklımdan çıkarmıyorum, sürekli seni düşünüyorum.
Anne: Teşekkür ederim. Umarım benim seni ne kadar sevdiğimi biliyorsundur. Ve şuan her neredeysen, seni mutlaka bulacağım. Şuan burada bazı yapmam gereken işlerim var, ama bu işlerim bittiğinde seni bulacağım ve sonsuza kadar beraber olacağız, tamam mı? Ve sonra ne olacak biliyor musun, birlikte hep mutlu olacağız. Seni çok seviyorum güzel kızım, Nayeon.
Kız: Annem, ben yoruldum. Beni yalnız bırakma biraz yanımda dur. Anneciğim, güle güle. Seni çok seviyorum.
Anne: Bende seni, güle güle…

sanal gerçeklik

Sanal Gerçeklik Hayatımıza Yön Verebilir

Yapım ekibi bu proje için 8 ay harcadı. Gerçek hayatta acılı annenin ve kızının ziyaret ettiği bir parkı sanal dünyaya aktaran ekip, hareket yakalama teknolojisini kullanarak çocuk bir oyuncunun sanal Nayeon olmasını sağladı.

Sonuç son derece mükemmel olmasa da hayatını kaybetmiş insanları tekrar görebilme ihtimalimiz bile geleceğin çok farklı olasılıkları bizlere sunduğunu görmemiz için yeterli. Tabii ki bu video, aynı zamanda teknoloji geliştikçe kaybettiğimiz insanları çok daha gerçekçi bir şekilde görüp göremeyeceğimiz sorusunu da beraberinde getiriyor.

Bu makaleyi paylaş
yorum Yap

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir