Bu oyunu oynayan oldu mu?
Oyunun tuhaf kıyafetleri, karmaşık seviye atlama ve savaş sistemi beni şaşırttı. Çocuklar için yapılmış gibi sunulmuş ama öyle değil.
Görsel arayüzü çok renkli ve abartılıydı. Öğreticiler aşırı derecede fazlaydı. Karakterler her şeyi aşırı ayrıntılı açıklıyorlardı.
Diyaloglar oyunun akışını bozuyordu. Bağırmak güçlü özel saldırılar anlamına geliyordu. Bu durum, Digimon gibi çocuk animelerinde sık karşılaşılan bir şey.
Hatta Digimon'un da az kumaşlı kıyafetlerle donanmış insansı canavarları olduğunu fark ettim.
Neyse, oyun Xenoblade Chronicles 1'den daha az eğlenceliydi. Ancak görsel olarak çok daha etkileyiciydi. Ekrandaki nesne sayısı da oldukça artmıştı. İlk seviyeler Call of Duty tarzı, koridorlu yapısıyla yanıltıcıydı.
Ses kalitesi açısından bir değişiklik yoktu. Ses karışımı hala çok basit ve tekrarlar çok fazlaydı. Çoğu bağımsız oyunda olduğu gibi. Neyse ki ses efektleri ve müzik gerçekten güzeldi.
Oyunun tuhaf kıyafetleri, karmaşık seviye atlama ve savaş sistemi beni şaşırttı. Çocuklar için yapılmış gibi sunulmuş ama öyle değil.
Görsel arayüzü çok renkli ve abartılıydı. Öğreticiler aşırı derecede fazlaydı. Karakterler her şeyi aşırı ayrıntılı açıklıyorlardı.
Diyaloglar oyunun akışını bozuyordu. Bağırmak güçlü özel saldırılar anlamına geliyordu. Bu durum, Digimon gibi çocuk animelerinde sık karşılaşılan bir şey.
Hatta Digimon'un da az kumaşlı kıyafetlerle donanmış insansı canavarları olduğunu fark ettim.
Neyse, oyun Xenoblade Chronicles 1'den daha az eğlenceliydi. Ancak görsel olarak çok daha etkileyiciydi. Ekrandaki nesne sayısı da oldukça artmıştı. İlk seviyeler Call of Duty tarzı, koridorlu yapısıyla yanıltıcıydı.
Ses kalitesi açısından bir değişiklik yoktu. Ses karışımı hala çok basit ve tekrarlar çok fazlaydı. Çoğu bağımsız oyunda olduğu gibi. Neyse ki ses efektleri ve müzik gerçekten güzeldi.
